Μικρό οδοιπορικό στη Μεγάλη Εβδομάδα

 «Των παθών του Κυρίου τας απαρχάς, η παρούσα ημέρα λαμπροφορεί. Δεύτε ουν φιλέορτοι, υπαντήσωμεν άσμασιν». Ήδη με την ανάσταση του Λαζάρου και τη θριαμβευτική Είσοδο του Χριστού στα Ιεροσόλυμα, η Εκκλησία μάς προετοιμάζει για την είσοδό μας στη Μεγάλη Εβδομάδα, τον εορτασμό των Αγίων Παθών του Κυρίου. Οι ορθόδοξοι χριστιανοί περιμένουν πώς και πώς τις γλυκές ανοιξιάτικες βραδιές, για να τους «ταξιδέψουν» στα φοβερά γεγονότα, που, μέρα με τη μέρα ξετυλίγονται, θαρρείς, ολοζώντανα μπροστά τους. Ποθούν να ανεβούν  με τον Ιησού ως το μαρτυρικό Γολγοθά, να βιώσουν τη Σταύρωση και την Ταφή, κι ύστερα, τη φωτοφόρο Ανάστασή Του. Στη σπουδαιότητα, άλλωστε, των κοσμοσωτήριων γεγονότων, σύμφωνα με τον άγιο Ιωάννη το Χρυσόστομο, οφείλεται και η ονομασία της πιο ιερής εβδομάδας του έτους. Χρειάζεται προσοχή το γεγονός, ότι: κάθε βράδυ εορτάζονται τα γεγονότα της   επομένης  ημέρας. Μεγάλη Δευτέρα Το βράδυ της Κυριακής των Βαΐων όλα στους ναούς αλλάζουν. Γίνονται μαύρα, πένθιμα. Ταιριαστά στην υποδοχή της εικόνας του «ελκομένου προς το Πάθος» Χριστού. «Ιδού ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός». «Τον νυμφώνα σου βλέπω, Σωτήρ μου, κεκοσμημένον»: για τέσσερις μέρες ακούγονται αυτοί οι ύμνοι στις Ακολουθίες του Νυμφίου.   Η Μεγάλη Δευτέρα είναι αφιερωμένη, από τη μια μεριά, στη μνήμη του «Παγκάλου Ιωσήφ», που αντιστάθηκε στις προκλήσεις  της Αιγυπτίας και προεικονίζει τον Κύριο, με την περιπέτεια της πωλήσεως και σκλαβιάς του. Κι από την άλλη, στην άκαρπη συκιά που ξέρανε ο Χριστός, και που συμβολίζει τη Συναγωγή, αλλά και την πνευματική «ακαρπία» τόσων άλλων ανθρώπων.   Μεγάλη Τρίτη Το Συναξάρι της ημέρας αναφέρεται στην Παραβολή των Δέκα παρθένων, των πέντε φρονίμων και των πέντε ανόητων, που η συμπεριφορά τους πρέπει να μας παραδειγματίσει. Η υμνολογία μάς θυμίζει την παραβολή των ταλάντων και μας παρακινεί να καλλιεργούμε τα χαρίσματά μας, όχι με ιδιοτέλεια, αλλά,  στην υπηρεσία του Χριστού και για όφελος των ανθρώπων. Μεγάλη Τετάρτη «Της αλειψάσης τον Κύριον μύρω πόρνης γυναικός μνείαν ποιείσθαι οι θειότατοι Πατέρες εθέσπισαν», λέει ο Συναξαριστής. Γνωστή παγκοσμίως η γυναίκα που άλειψε με πολύτιμο μύρο τα πόδια του Κυρίου «προ του ενταφιασμού» Του και που, με τη μοναδική ποιητική τέχνη της, εγκωμιάζει στο ομώνυμο, δημοφιλέστατο, τροπάριό της η μοναχή Κασσιανή. Μεγάλη Πέμπτη Γιορτάζουμε: «τον Ιερόν Νιπτήρα, τον Μυστικόν Δείπνον, την υπερφυά προσευχήν και την προδοσίαν» (Συναξάριο). Από τις πιο κατανυκτικές, η Ακολουθία του Νιπτήρα τελείται την Τετάρτη το βράδυ, αμέσως μετά το μυστήριο του Ευχελαίου. Μπροστά στα μάτια μας προβάλλουν οι «ένδοξοι μαθηταί εν τω νιπτήρι του δείπνου», ο δυσσεβής και φιλάργυρος Ιούδας, οι  μακαριστοί «Παίδες εν Βαβυλώνι», το συνέδριον των Ιουδαίων, που βιάζεται να δικάσει «Ον εκήρυξεν Αμνόν Ησαΐας». Και, τέλος, ο συμπαθέστατος Διδάσκαλος, Διάκονος και Μυσταγωγός των μαθητών Του. Τη Μεγάλη Πέμπτη πρωί μετά την Ακολουθία του Εσπερινού, τελείται η Λειτουργία του Μ. Βασιλείου, κατά την οποία πλήθος πιστών προσέρχεται να κοινωνήσει. Μεγάλη Παρασκευή, «Τα Άγια και Σωτήρια και Φρικτά Πάθη του Κυρίου επιτελούμεν». Με την ακολουθία των Αγίων Παθών, το βράδυ της Μ. Πέμπτης, ξαναζωντανεύει μέσα μας το Θείον Δράμα. Με τα αντίφωνα, τα δώδεκα ευαγγέλια, τους Κανόνες, την έξοδο του Εσταυρωμένου  και τους κορυφαίους ύμνους, όπως, «Εξέδυσάν με τα ιμάτιά μου», «Ήδη βάπτεται κάλαμος», κ. λ. π., οι πιστοί νιώθουν ότι, γι’ αυτούς: «Σήμερον κρεμάται επί ξύλου ο εν ύδασι την γην κρεμάσας»! Την άλλη μέρα, από το πρωί, βαρύ πένθος απλώνεται παντού. Οι Μεγάλες Ώρες, με τις Προφητείες, τα τροπάρια, βαθιά κατανυκτικές. Η συγκίνηση κορυφώνεται με στον Εσπερινό, με την αναπαράσταση της Αποκαθηλώσεως και της Ταφής του σώματος του Κυρίου: ο Επιτάφιος στη μέση του ναού, στολισμένος  με ξενύχτι και πολλή αγάπη, να μοσχοβολάει με τις ευωδίες της ανοίξεως και τα συναισθήματα των πιστών, που θα αναμένουν το βραδινό ευσυμπάθητο Θρήνο.   Μέγα Σάββατο, «Την Θεόσωμον Ταφήν και την εις Άδου κάθοδον του Κυρίου και Σωτήρος ημών Ιησού Χριστού εορτάζομεν». Βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής έχομε: τον γλυκύτατο Κανόνα «Κύματι θαλάσσης», τα  Εγκώμια, που σιγοψέλνει όλος ο λαός κι άλλους ωραιότατους ύμνους, με αποκορύφωμα την Περιφορά του Επιταφίου σε δρόμους και γειτονιές και την επιστροφή στους ναούς. Αναστάσεως ημέρα. Φτάνομε πια στο τέρμα της Μεγάλης Εβδομάδας, με το υπερευλογημένο Σάββατο, «εν ω Χριστός αφυπνώσας,  αναστήσεται τριήμερος». Το πρωί τελούνται: ο αναστάσιμος Εσπερινός, η «Πρώτη Ανάσταση», με το «Ανάστα ο Θεός» και τους χαρμόσυνους ύμνους των Τριών Παίδων και, στη συνέχεια, η Θεία Λειτουργία του Μεγάλου Βασιλείου, με πλήθος πιστών κάθε ηλικίας να κοινωνεί των  Αχράντων Μυστηρίων. Το βράδυ, με την πανηγυρικότατη τελετή της Αναστάσεως, τους ανεπανάληπτους ύμνους και την ωραιότατη Θεία Λειτουργία, περνάμε στο Πάσχα των Ορθοδόξων-ελπίδα, χαρά, αιώνια ευφροσύνη. Βιώνοντας  τα υπερφυή γεγονότα με πίστη και ευλάβεια, ας λάβομε το μήνυμα του  Αποστόλου Παύλου: «Ίνα, ώσπερ ηγέρθη Χριστός εκ νεκρών, δια της δόξης του Πατρός, ούτω και ημείς εν καινότητι ζωής περιπατήσωμεν» (Ρωμ. ΣΤ΄,4). Αμήν.     evaggelistria.gr